Örs ve Çekiç

Þimdi bu þehri terk etmek var.
Senin gibi.
Yaðmurlu bir gecede,
Gözyaþlarýmýn sesini duyurmadan gitmek vardý.
Ayaklarým adým adým ilerlerken,
Hep geriye bakarak gitmek vardý.
Çýlgýnlýklarla dolu bir ömrümün geçtiði,
Þu çýkmaz sokaktan,
El etek çekip,
Suskunluðun girdabýna kapýlýp,
Baþtan aþaðý ýslanarak gitmek vardý.

Demirci Ahmet ustanýn dükkaný önünde durup,
’’ Gidiyorum iþte usta!
Emeklerini helal et.
Artýk iþitmeyeceksin sesimi.
Duymayacaksýn yalnýzlýðýmý.
Vurduðun her çekiçte,
Örs bir kere daha susacak acýlarýna.
Belki haykýrýrým örsün suskunluðunu,
Belki de içimden söylerim.
Gittiðim her gece yarýsýna.’’

Ben bir kýrlangýç gidiþiyle gitmiyorum.
Sýcak ülkelere gidip de geri gelecek deðilim.
Týpký senin gibi.
Gittim mi?
Geri gelmek bilmeyeceðim.

Týpký senin gibi...

Ýbrahim Halil ÖZLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın: