MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İsanlar Arasında Sömürü Olacağına Allah Yolunda Var Koloni Ol
AdeMerve

İsanlar Arasında Sömürü Olacağına Allah Yolunda Var Koloni Ol



Duygu/salým bugün biraz daha
Sal/dým kendime dair ne varsa
Yemiþim acýsýný sevdalarýn!
Sol tarafým ebedi yansýn korlarda
Ben, susamýþlýðýmý bastýrmadým mý sanki
Anonim elli kundaklamalarda?

Þimdi
Bilesin diþlerini yalnýzlýklar
Korksak uçar mýydýk sevdadan kanatlarla
Ayak basýlmamýþ kýtalara,
Karýn tokluðuna?
Ah sen! Hala aþký sen de buldum sanýrsýn
Züleyha da bulmamýþ mýydý aþk sandýðýný
Yusuf’un yedi cihan namlý, masum
Güneþi gölgelendiren simasýnda?

Ve sonra Yusuf’u kaybetti gerçek aþký bulduðunda
Bir seccade ile bir alnýn arasýný dolduruyordu sevda
“Sen sesleniyordun ve sesin ulaþýyordu Arþ-ý Ala’dan
Yaradan’a…”

Ne kusursuz bir düzendi bu böyle!
Yaratýlanlara dökemezken içini
Türlü türlü cümle çuvallarýyla
Ýsraftan baþka bir þey deðildi
Yaþayarak anladýk zira…

Tam bitti diyorsun
Gözüne kaçýyor gün ýþýðý
Tekrardan baþlýyor takvimlerden çaldýðýn bir gün
Sonra kavruk bir ekmek kokusu
Bir de yanýnda siyah zeytin olsa
Resmen baðlanacaksýn yeniden hayata!

Çoðaldýkça ayak sesleri caddeler boyu
Azalýyor güvenin insandan yana,
Ve sol yanýn kýrýklarý batýyor anýn ta içine
Ceplerinde bir kez daha kýrmýzý günler biriktiriyorsun
Ve bir ses çýnlýyor ansýzýn kulaklarýnda
“Az insan çok huzur!”, diyor,
Hak vermemek için direniyorsun ve her zamanki gibi
Maðlubiyet düþüyor senin payýna!

Bir insan fakiran olmaya görsün umuttan yana
Dikiþ tutmuyor, büyüttüysen içindeki çocuðu
Yamalý sevdalarla!

Kýrýlýyorsan, çoðalýyorsun aslýnda
Paramparçaysan, ne mutlu
Herkese yetiyorsun, doyuyor nefse düþkün maneviyatlar
Senden yana!
Hak geçirmiyorsun, herkese sen’li bir parça,
Biri yiyip diðeri bakmýyor-ana öðüdüdür ne de olsa-
Ve kýyamet hep sende kopuyor
Fýrtýnalar gök/gözünde,
Hortumlar temizliyor yüreðinden aðzýna dolanlarý
Sonra yüzüne tokat tokat indiriyor
Kýsa gününün karý bu dercesine!

Kursaðýndan bugün de helalinden bir þükür iniyor
Doyuyorken nicelerini,
Taþ baðlýyorsun kalbine,
Emin ol, daha güçlü tutuyor hislerini

Ýnsan eli deðmemiþ bir yalnýzlýk büyütüyorsun
Sen fani, Yaradan belli
Ee zaten yalnýz deðilsin ki!

Ýnsanlar arasýnda sömürü olacaðýna
Var Allah yolunda koloni ol…

Hükümran belli, taht belli
Bir avuç toprak dolduracak boþ duran sineni
Düþün ki

Ebediyen üþümeyeceksin!
Soðutamayacaklar hayattan seni!



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.