Minicik ekose þortu sýkýþtýrýyordu
Yere paralel süt beyazý bacaklarýný,
Okþuyordu
Avuç içleri tozlu kaldýrýmlarý ,-incitmeden-
Dünden kalma seksek çizgilerine düþüyordu
Göz bebeklerinin durgun bakýþlarý
Uçurtmalar dans ediyordu
Ecnebi hayaller ülkesinde,-el ele-
Ne portreler çizilirdi kimseler görmeden
Ne uzuvlar silinirdi, hülyalarýna deðmeden…
Deterjan kokulu, ceketi pürüzlü ketenden dokulu
Fark etmedi kimseler bu çocuðu saatler boyu
Kaçmak varken vebale girmeden…
Mutsuzsun çocuk!
Tellerine takýlý gülüþlerin ufuklarýn çizgisinde
Adým atsan kanayacak dizlerin,
Saçýlýrken yerlere
Cebine sakladýðýn renkli leblebi þekerlerin,
Ondan mý korkuyorsun?
Tek ayak üstü cezalarla içtimalarda geçen
Anne hýçkýrýðý fon müziðinde, -aðýrlýðýnca ezen-
Öðretmen okulda babanýz ne iþ yapar deyince
Kapana sýkýþýrdý dudaklarýn,
Gerçekler surlarýný yýkma çabasýnda,
Kulaklarýnda posta trenleri,
Eziliyor bir babanýn silueti
Kara raylar altýnda
Ýrkiliyorsun çocuk!
Sormasalar bari yine
“Sillesi sesinde,
Söylesene baban nerede?”
Babam bahar gönderirmiþ topraklarýn altýndan
Çiçeklerin hepsi annem içinmiþ,
Bizden çok sevmiþ onu, Yaradan
Babam bakýþlarýmýn deðdiði her yerde imiþ,
Üþümez mi ki elleri kýþýn karlar altýnda kalan?
Bilemedin çocuk!
Dýþý çocuk içi koca adam…
Kaç yaþ sýðdýrdýn sanki
Ruhunun keþfetmediðin yastýk altlarýna
Ne gerek vardý bunca acýdan bir Anka gibi doðmaya?
Kanatlarý sýrmalý, rüyalarý dolanmýþ bir babanýn boynuna
Ýlmek ilmek sökmediler mi
Fýrlatýp bir sabahýn koynuna?
Yaz/dýn çocuk!
Isýttýn bir baba tanýmýnda, -yazdýðýn ödüllü kompozisyonda-
Hiç tutamadýðýn ellerin, geniþ cüsseli bildiðin
Adýna babam bu dediðin
Bir adamý,
Bir ama’nýn kuþ bakýþý anlatmasý gibi farklý diyarlarý…
Zor iþti seninkisi ve kimseler bilmedi…
Baba kokusu bu, senin de ciðerlerin bayram etmeli,
O yüzden mi düþmansýn bayramlara bu denli?
Kapý önleri arkadaþýn, kaldýrým taþlarý sýrdaþýn
Kara kaplý bir defterde sayfalarca mektuplaþtýðýn
Yokluðunda vekaleten annene sýrnaþtýðýn,
Köþeyi döndü dönecek diye
Her surette varlýðýna inandýðýn
O yüzdendi yalnýzlýðýn
Bir sen anladýn ama kimseler anlamadý
Bayramlar gelince
Bir babanýn elinin içi doluysa evladýnýn eliyle
Avuç içlerin kanardý!
O yüzden resimlerinde tek renk vardý!
Al/dandýn çocuk!