Ve gök yüzü en saf halini alýr. Karanlýk mý karanlýk. Ýçi de dýþý da bir. Koyu bir karanlýk Ýçimi ürperten bir rüzgar iliþir, sessizce Sonbaharýn evlatlarýný taþýr yerden, Çýðlýk çýðlýða Ayaklarýmýn altýna doluþan yapraklarý seziyorum.
Üstüne toprak doluþmuþ bu gecenin. Ellerini aç ve sil gökyüzünün karanlýðýný. Maviye çalsýn gökyüzü, Silinsin gözlerinden karanlýk. Kurusun ellerine düþen gökyüzünün maviliði.