Öyle birini seveceksin ki;

Öyle birini seveceksin ki,
Giderken gözyaþlarýný kurutacak.
Aklýnda ve kalbinde kendisinden baþkasýna yer vermeyecek.
Akýp giden zamana inat,
Geçmiþin tozlarý altýnda kalacak,
Bir adým ileri atmayacak,
Her zaman geriye gideceksin.

Zaman akýp giderken,
Senden parçalar alýp götürecek rüzgar misali.
Parçalanmýþ bedenini,
Birbir savuracak uzak diyarlara.
Þiddetli bir þekilde vurdukça kýyýya, dalgalar
Ne var ne yok alýp götürecek,
El deðmemiþ kýyýlara

Öyle birini seveceksin ki;
Giderken onunla gideceksin.
Onda kalacaksýn,
Bir ömür boyu.

Sonbahar yapraklarýný dökerken,
Ýlkbaharda tekrar açýlýrken,
Nisan yaðmurlarýnda ýslanýrken,
Gözyaþlarýný düþürürken,
Mutluluktan haykýrýþlar atarken,
Bir nefes kadar yakýn olacaksýn.

Öyle birini seveceksin ki;
Gidiþi bile seni hüzünlendirmeyecek,
Üzmeyecek...

Sonra ellerin açýlacak alemlerin Rabbi olan Allah’a
Dua edeceksin her seferinde, onun mutluluðu için.
Onu son bir kere görmek için kendinden bile vazgeçeceksin.
Kim bilir bir gün karþýnda onu görürsün..
Kim bilebilir ki?


Ýbrahim Halil ÖZLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın: