Kan aðlýyor yerdeki ve gökteki mavilikler, Neden birbirleriyle yarýþýr bu insanlar. Elde ettikleri üç beþ dünyalýk için mi? Hani nerde secdeye düþen baþlar?
Nedir bu kendine güvenirlik? Biletini alýp bekleyen yolcu gibi. Nedir bu yapýlan umarsýzlýk? Hesabýný, kitabýný yapan tüccar gibi
Hey kaptan! Nereye gidiyor bu kafile. Ýstikameti cennet ýrmaklarýna mý çýkar, Yoksa; alev alev yanan ateþ ülkesine mi çýkar? Söylesene kaptan nereye gidiyor bu kafile?
Hey alnýndan nur dökülen mümin! Sanmayasýn bu maviliklerin, mavi olduðunu. Onlar, seraptan baþka bir þey deðildir, mümin. O gördüklerin, çölün tâ kendisidir, mümin!
Ýbrahim Halil ÖZLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Halil ÖZLÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.