KABE KOKUSU

"oysa ben herþeye raðmen,rüyalarýmda Kabe kokusunu duyuyordum "

kömür kokulu geceler karanlýk sokaklara çöreklenmiþ
haziran aksamlarimin ayaz soðuðunda
ataklar halinde geliyordu nefes darlýðým
uykularýmý bölüyordu her defasýnda
akþam ezanlarý yankýlanýyordu boþ sokaklarda
sonsuz aydýnlýðýn kapýlarý aralanýyordu yüreðimde
ruhum semazen , þükür noktasýnda bedenim
haz duyuyordu tüm benliðim
herþey ortadaydý !

taþkýnlýklar yapan düþüncelerim
merhamet eþliðinde yeniden iyiliklerle buluþtu
buhranlara yenik düþtüðünde

ezansýz bir þehirde
telkinler veriyordum kendi kendime
gecenin içinde aydýnlýk olmuþtu düþüncelerim
hoþ bir seda yankýlanýyordu kimselerin duymadýðý
yüreðimin devrik cümleleri esliginde

þimdi tam sýrasý
benim gibi derbederin
ellerini semaya açmasýnýn , gece mesailerinde
kalýnlaþmýþ duvarlara karþý

ayrý bir koku sarar gönül odamý
kömür kokusu býrakýr yerini rayýha ya
ve ben yine
rüyalarýmda Kabe kokusunu duyuyorum

Gülbin Özer (Altun)
Uzaklarýn Kýzý
Sosyal Medyada Paylaşın: