Gülfidan
Çöllerde susayan bir ceylan gibi,
Yol vermez daðlarý eler gülfidan
Tomur tomur gül uzatsam hediye,
Elleri koynuna beler gülfidan.
Hayali periþan düþleri demli,
Acýsý çaðlayan derdi kýdemli,
Yüreði yeleken gözleri nemli,
Güz yaðmuru gibi çiler gülfidan.
Karýþmýþ badeye envai þurup,
Her seher her seher divana durup,
Bir avcý misali yayýný kurup,
Sinemi kýrk yerden deler gülfidan.
Ýndirip yelkeni tutunsa koya,
Yýllarý küstürüp ram olur aya.
Resmedip cemalin bulanýk suya,
Gönül dümenini çeler gülfidan.
Kahrolup Vuslatî düþse peþine,
Hükümlüdür yanar aþk ateþine.
Masal dünyasýnýn yatýp döþüne,
Kendine mutluluk diler gülfidan.
Osman Öcal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.