Toprak

Hülyalara dalýp seni yaþarken,
Ayýn yok oluþunda bulmuþum kendimi.
Meyden,þaraptan uzak dururken,
Meyhanede bulmuþum kendimi.

Aynalarýn karþýsýna geçip taný izlerken,
Güneþin batýþýnda bulmuþum kendimi.
Saatlerce güzelliðine bakarken,.
Ömrümün dolduðunda bulmuþum kendimi

Gökyüzünün sisli bulutlarýný, aydýnlýk sanýp,
Usul usul esen rüzgarla yanýna iliþtim.
Sýrýlsýklam olmuþ teninden kayýp,
Ayaklarýn altýnda toprak olmuþum.

Ýbrahim Halil ÖZLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın: