Sen ve Ben

Kalem ve ben.
Yalnýz bir rýhtým,
Ve durgun bir deniz ile,
Sessizliðe bürünmüþ kelimeler.

Zaman ve ben.
Tan vakti düþer,
Kirpiklerim arasýndan.
Karanlýða hapis olan güneþ ile
Sessizliðe bürünmüþ kelimeler.

Sen ve ben.
Manasýzca konuþmalar, benzetmeler,
Yakýþtýrmalar...
Sessiz bir titreyiþ,
Ruhumun derinliklerine iþlenen sen ile,
Sessizliðe bürünmüþ kelimeler.

Aþýklar ve ben.
Iþýltýsýný kaybeden rüzgar ile
Gönülden düþen, aþk ile...
Hicraný baðrýna almýþ aþýklar ile,
Sessizliðe bürünmüþ kelimeler.

Aþýklar ve sen.
Sazlarýnda ki sözler,
Ve gönüllerinde ki hasret ile
Sessizliðe bürünmüþ kelimeler.

Sen ve gün.
Hasret dolu güller ile,
Mavi denizleri döken gözler ile,
Geliþi olmayan yollar ile,
Sessizliðe bürünmüþ kelimeler.

Ben ve gün.
Yalnýzlýða açýlan kapýlar ile,
Eskitilmeye yüz tutmuþ roman ile,
Ellerimden kayýp giden yýldýzlar ile,
Sessizliðe bürünmüþ kelimeler.


Dalgalanan saçlarýn ve ben
Kývrým kývrým edalý saçlarýn ile,
Rüzgara hayat veren nefesin.
Dudaklarýndan dökülen su ile,
Kerbelâ’da düþen Hüseyin ile,
Sessizliðe bürünmüþ kelimeler.

Ýbrahim Halil ÖZLÜ

Sosyal Medyada Paylaşın: