Ben yalnızlığın rıhtımı, suskunluğun vapuruyum.

Ben yalnýzlýðýn rýhtýmý, suskunluðun vapuruyum.

Bu son mektubum yalnýzlýðýmýn sahibi
Varsýn her notada , ezilen teller duyulsun
Seni anlatacak buruk hayallerin ressamý
Lime lime iþleyecek, dökülen gözyaþlarýn.

Çýkrýkçýlar sesi iþitilir sokaklarda
Sensizliðin ruhuna ve sessizliðin kalbine bir hançer saplanýr.
Kýzýl renge bürünmüþ yapraklar sel olup gider, soluksuz rüzgarda
Ben yalnýzlýðýn rýhtýmý, suskunluðun vapuruyum.

Þarkýsý çalacak notalarda sensizliðin
Ýçin kan aðlayacak, her tebessümün ardýndan.
Ve yalnýzlýk demir atacak, rýhtýmsýz sokaklarýna.
Ben yalnýzlýðýn rýhtýmý, suskunluðun vapuruyum.

Korkuyordum sana alýþmaktan,
Ardýndan bir dünya boyu yol yürümekten,
Senin, encümlere, mâha ve güle benzetmekten,
Topraðýn oðlu ve karanlýðýn sultaný oldum…



Sosyal Medyada Paylaşın: