Ney/ine güvendin sen
Ruhumu derin sularýmdan
Sýð ben/liðine sürüklerken!
Öyle samimiydi ki çal/ýþýn
Dudaðýmý mesken tutan
Gülüþümü,
Kývrýmlarýndan naifçe(!)
Çekerken!
Meðer can acýsýný sevda sanmýþýz,
Kimse demedi ki
Ne bilelim
Yan/ýlmýþýz, yan/mýþýz!
Çadýr kurdu gözlerin gözlerime.
Sanki düþecektim yerküreden,
Bir bakýþýmý, bakýþýndan
Söksem!
Mýh gibi çakýl/ýydýn
Soðuðumun od’ una,
Kaypak yalnýzlýk bile
Sana inat,
Uykuda…
Ticaret deðildi ki aþk
Pazarda ikinci ele satamazsýn
Ey Gafil, sen ne sandýn?
Duygular üzerinden
Tek bir kuruþ kar yapamazsýn!
Gizli gizli bakardým
Köþe baþýndan,
Sizin sokaða doðru.
Sen nereden bileceksin ki
Ben, seni
Ad/ým sayýndan
Tanýrdým!
Dizlerimin baðý çözülür
Aksilik bu ya,
Dilim olabildiðine baðlanýr
Kelimeler silinir lügatýmdan
Sükunet þeklini alýr
Düðüm düðüm boðazýmda!
Nefesimin önüne ne setler takýlýr
Sevinir adýmýza diktiðimiz
Fidanlar,
Ta ki sen köþe baþýndan geçip
O aþina ayaklarýný
Üzerlerine basana kadar!
Þimdi
Bahçemde talan
Ve akabinde harabe yedi renk
Göz/kuþaðým!
Tüm düðümlerim çözülmüþ
Aklýmýn gemilerini
Terk-i diyarlarda
Keþfedilmemiþ yeni coðrafyalara
Salmýþým…
Ne de olsa icadý deðil miydi aþk
Ýnsanoðlunun
Þimdi ben aþk/ý
Keþfedeceðim
En güzel yerinde
Yok/luðunun!