gökyüzünde asýlý kalan Ay’ýn batmamak için olan telaþýný, ben, kelimelerin Ýbrahim için nasýl tükendiðini kendimi Ýbrahim’e nasýl teslim ettiðimi ölmeyi, Ýbrahim’in nefsinde öðrendim.
þimdi kutlu bir doðumun sancýlarý var avuçiçimde deðmese de dudaklarý elime Ýbrahim için bir sürü gül biriktirdim.
ben, nefsimin ölümünde, ne için yaþatýldýðýmý öðrendim.
Ýbrahim. Ara sözlerin kudretini içinde barýndýran en sonsuz cümle. ve cümlelerim içinde, baþuna buyruk tek kelime.
kurban edilmiþ tüm düþüncelerin müjdesiyle býçak sýrtýna dayandý benliðim.
ben, ölmeyi Ýbrahim’in nefsinde öðrendim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsyantus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.