Sana çýðlýklarýnýn bile ulaþamayacaðý çok uzak coðrafyalarda ki dik yamaçlardan sesleniyorum,
Sohbahar’a doðru hazýrlýk yapan bir yaz ayýnýn tam da 25 inden ...
Pek fazla da bilinmez,
En sert iklimlerin Ayrýlýklara ait olduðu ...
Sýcacýk içime iþleyen bir Ayaz diyenler oluyor,
umursamýyorum kimseyi ...
Ya yanlýþ biliyorlar sa ?
Ya doðrular sa ?
Öyleyse geceleri gözümün önüne gelen gözlerin neden içimi titretiyor ?
Geceleri bir tek onlar eþiliðim oldular. . .
Kýþ’ýn mý geldi de KAÇTIN Sevgilim .! ?
Seninle birlikte yýldýzlarýmda bulutlara sarýnýp çekildi ömrümden .
Sana daha güzel yazýlar,
Þiirler yazmak isterdim ...
Ama seni anlatmaya benim Þairliðim yetmiyor,
Eksikleþiyorum gün be gün ...
Týpký kalemim gibi hep bir tarafýmdan hayat yontuyor beni de,
Bitiriliyor,
Harcanýyorum ulu orta ...
Sabah rüzgarlarýndan evvel davranýp keþke sen dolabilsen,
ömrümün çatlaklarýna ...
Ben þimdi dost sohbetlerinde,
otobüs duraklarýnda , sahile yakýn çay bahçelerinde,
kaçýrýyorum ýslak ve ha yaðdý yaðacak gibi bakan gözlerimi herkesten ...
Bir avuçluk kalbim’de ,
dünyalara yetebilecek sevgiyi taþýrken,
baþýna sýkýyorum tüm filizlenmeye hazýrlýk eden umutlarýmýn ...
Ben var ya ben;
Sanýrým SENÝ ÇOK SEVÝYORUM BE KADIN .!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.