Kazanmaya baþladýðým ne varsa;
benim edemeden elimden aldýlar ,
ve ben kaybettim ...
Ýlk önce kendimden baþladým yitirmeye,
Sonra ;
sonra sen diye adlandýrdýðým ,
biriktirip kimselere göstermediðim her þeyi ,
Yani yüreðimdekileri ,
yani gözkapaklarýmýn altýna kilitlediklerimi ,
yani hayallerimi ...
Bir kaç adým öteye gidiyorduk ki ;
ensemizden tutulduk , ve koþar adým yýðýlýp kaldýk ortalýða;
En sonunda bizde ayrýlýða yakalandýk ...
Helal olsun bize .!
Ýþin aslý en çok’ta bana .!
Neden mi ?
Ben kendim istedim ki ;
Bir kiþilik duygulara , iki kiþi inanarak ...
Karþýlýðý olmayana,
Ödeme yaparak ...
Bir insan kendinin acýmasýz katili olur mu acaba ?
Evet .!
Bak ve gör ;
Oluyormuþ iþte. !
Eli kanlý seri katilim benim .!
Sevgilim ...
Ve bazen kabuk baðlamýþ yara’larý ilede konuþur olurmuþ insan ,
hayat hiç esmedi saçlarýma ,
yaþatmadý hazan’lardan fýrsat bulup ta Nisan’ý ...
Ve þimdi sessiz susmalara yüz tutmuþken ömrüm ,
ve son demi ...
Þairinde dediði gibi ;
’’Mavinin kýyýsýnda köhne bir limandýk biz
ve o beklediðimiz gemiler hiç gelmedi’’ ...
Belki biraz’dan dýþarý çýkarým ,
Sýký sýký’ya giyindim çýplak vücuduma son sözlerini ...
Kuru bir hoþçakal’a sýðdýrýp ,
Gözlerimi sýrýlsýklam ýslatarak gidiþini de ;
Ömrüme örttüm ...
Ben en çok sevdiðim yalanlarý söylüyorum þimdi yine kendi kendime ,
Oda sevdi diyorum ...
Hemde öyle böyle deðil,
beni çok sevdi , diye ...
Oysa sen hiç mi hiç demedin ,
Biliyormusun ?
Diyemedin ...
Sadece kendi söylediklerimin , kendi kulaklarýma tekrarýydý bu duyduklarým ...
Hadi þimdi bu yalana beraber inanalým mý sevgili ...?
Ben aslýnda en çok’ta bizi sevmiþtim ...
Biz’i ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.