yanardaðlarý sahiplendim
koynuma soktum
öyle tutuþtu kalbimdeki sözler
on sekizim gibi
öyle yalýn
masum
ellerimle gömdüðümü bilmeseydim
belki yine oynardýk
o en sevdiðimiz evcilik oyununu
küçük bir dedektif gibi
bulmasaydýk günahlarý
yokluðumuz
solumuzdan deðil
yakýþýr bir sona kulaç atardý
huzurun romaný gibiydi o yýllar
ama dedim ya
bir roman
insan gözlerini sevmez mi
kör de olsa
öyle sevdim seni
kanadým
bir dönem
hýrçýndý gülücüklerim
tutarsýz
þimdi nasýl kahkahalar atýyorum
umarsýz
artýk yaz geliyor derken
bir baharý daha soldurdum
dokunsan
þehir þehir aðlarým
unutsan
rutubetli cümlelerden
þehir þehir çaðlarým
gizlimde
zor günlerime sakladýðým
bir veda vardý
bir intihar
onu da kandýrmayý öðrendim
hep bir dahaki bahara diyorum
aldanýyor tevekkel
aptal
yüreðim olsa
yine seveceðim de
o sürgün
firar
az delil göstersem
hemen çýkacak ortaya
keþke o öleceðine
caným ölseydi
söylesene
hiç çocuk olmadýn mý sen
sevmedin mi
sanki gözlerinmiþ gibi
onsekizin gibi
// Gözlerimi sevdiðim kadar sevdim seni//