Sen belki de parmak uçlarýmýn dokunabilme uzantýsýna en yakýn olandýn Sevgili ...
Bir o kadar da yüreðimin ulaþamayacaðý kadar , en uzaðýndasýn ...
Ellerim seni hissetmeye aç ,
geceleri girme hülya larýma , girme mahrem’ime ;
uzaklarýmdan en ucu bucaðý olmayanýna durma KAÇ ...
Elimden geldiðince göz göze gelmemeye çalýþýrdým,
derinliðinden korkardým,
ve hep bir yerlere kaçýrýrdým bakýþlarýmý ...
Geçip giden gemilere, maviliklerde oynaþan martýlara bakardým ...
Ama bilmiyorsun ...
Ben sana baktýðým zaman,
sanki cennetin kapýsýndan baþýný uzatmýþ haþarý bir çocuk gibi olurdum ...
Eli yüzü kir pas içinde, saçlarý tarak yüzü görmemiþ...
Ve biliyordum da beni hiç mi hiç sevmediðini ...
Þimdi lütfen sus . !
Ýstemiyorum tek bir kelamýný artýk ...
Ben haþarý bir çocuðum unutma ve her sana baktýðýmda;
’’ASLINDA CENNETÝMÝ ÇALIYORDUM SENDEN...’’
Þimdiler de ben biraz deðiþtim Sevgili ...
Biraz ihtiyar-i,
Biraz þizofren,
Biraz vurdumduymaz,
Biraz asabi,
Biraz yorðun,
Biraz yoðun,
Biraz kaçak,
Biraz korkak,
Biraz dalýna sözü geçmeyen aðaç misali ...
Lütfen Sevgili ...
Ben deðiþtim, Sen durma GÝT...!
Ama dur;
Dur az bekle...
Anlattýklarýmý aç kulaklarýný ve dinle ...
Ýçinde bulunduðun dünya ný keþfettim senin,
Senin gezdiðin sokaklarý ezberime çektim,
Üzerime diktirdiðin ’’Ayrýlýk’’ libasým la ...
Sen benim uykularýmdan çalýnan düþlerimdin KADIN ...!
Benim kurduðum,
Benim düþlediðim düþlerimin Küfürbaz Prensesi idin ...
Sensizlik öyle bir yordu ki beni ;
Artýk ölüme dahi yorgunum biliyor musun ?
Bilirim ...
Bilmezsin ...
Bilemezsin ...
Birazdan uykularým da aðlar Sevgili ...
Sen en iyisi mi durma GÝT...!
Ardýndan dudaklarým kanar,
Olur ya;
Dilim tutamaz kendini,
Adýn düþüverir kör bir satýrýn en iþlek arasýna,
Canýn yanar,
Bil ki yine de kýyamam ...
Sen en iyisi mi durma ve GÝT ...
Ama dur az daha ...
Ellerini yýka,
Sonra ;
Uzat ellerini ve kemiklerimi avuçla ...
Hisset,
Omiriliðimden , kaburgalarýma deðin ...
Sonra haklýymýþsýn gibi,
siyah gözlerini dik gözlerimin retinasýna,
yüzüme gözüme bulaþtýr , elinde yüreðinde ne varsa ...
Peþi sýra dikil karþýma,
Ýki yakama yapýþ , sýký sýkýya tut,
Tut ve haykýr suratýmýn en sakalý yoðun kirli yerine doðru .!
Dilinde, damaðýnda ne varsa kus ,
Kus ki ;
aklýmda ki çözülmesi imkansýz sorular cevaplarýna kavuþsun ...
Kavuþtur sorularý cevaplarýna,
en ücrasýnda kalmasýn senden gayri ne varsa ...
Yine de sen sabahý bekleme ,
Kalsan bilki,
Seni içime düþürecek bu þiir,
Yada sözlerimden gözünden düþeceðim ben ...
Küfür gibi gelecek her bir kelam ...
Sen denizde ki dalgalarýn sadece sahile vuran yanýydýn,
Büyük kayalara çarpmayý göze alamazdýn ...
Payýma düþen bir valiz hazýrla kendine,
Ve içimden kalkan ilk vagona bin ve GÝT ...
Biliyorum ...
Haklýyým Sevgili ...
Biliyorum ...
O yüzden;
Baþka hiç bir söze gerek yok ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.