seni her görene selam söylettim
kimse bilmeden gittiler bu dünyadan
bi de çok yaþa demediler mi
hadi otur da aðlama þimdi
herkes seviyordu
herkes birbiri için ölüyordu
þimdi yine öyle yapsýnlar
bir sürü söylenmemiþ sözüm var
neyse
baþka biri söyler artýk
Dicle Fýrat derken
bilmediðim nehirlere düþtüm
sanki su deðil hepsi katran
yüzmeyi unuttum
benim yerim dizlerinin dibiydi
baþýnýn üstüne koyupta düþürdün beni
þimdi yerle bir yüreðim
ne piþman oldum demeli ne de keþke
olmasaydý olmazdým demek en güzeli
ne istersen ona kýzarsýn
istediðine aný der istediðine nefret duyarsýn
o senin pazarýn
ya esnaf ya canýndýr
nereye gitmiþ onca kötü aný demiyor mu
nasýl bozuluyorum
nereye gitmiþ onca güzellik
ben soruyor muyum
hep açýk çay içerdi nedense
benimle demlenmeden olmazmýþ
çok sevecekmiþ ama
giderim diye korkarmýþ
biliyorsun eþya almazdým eve
bir seni eve çatý yapardým
bir pencere
arabada seni sürerdim
bir taþa da seni yazarým olur biter
tamamlanýr eksiklerim
sonra onu mahþere çaðýrdým
iþi varmýþ gelemezmiþ
sýraattan atlamaz mý
kýyamet mi ne
bitmedi aslýnda bu þiir yarým kaldý
býrak o da bize benzesin