Bitirecektik ...
Ve her bir parçalarýmýz daðýlacak, dört bir yana...
Böylesi ikimiz içinde en iyisi olur;
zaten imkansýz’dýk ,
’’BÝZ’’ dedi ...
Bi müddet dinlediklerimi yorumladým kafamýn aklý selim tarafýyla ...
Haklýydý belki ...
Sözleri bitmiþ , dudaklarýmdan düþecek,
’’ Peki , sen böyle düþünüyorsan bana kabüllenmek düþer ’’ dememi bekler gibi gözlerimin içinde kamp kurmuþtu gözbebekleri ...
Ayrýlýk üzerime daha konuþmadan yapýþmýþtý ...
Ýmkansýzlýk lar artýk imkansýzlaþýyordu ;
ve hiç beklemediði cevabý mý usulca kulaðýna fýsýldadým ...
’’Yüreðinin zindanlarýný açýp, herkesi serbest býraktýktan sonra
sadece beni mahkum edip, yargýlamadan ipimi çekermisin ...?’’
Ve ayrýlýk limanýn dan kalkan 18:10 vapuruyla bir sevdaya daha üç noktamý koydum ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.