.
perdeleri susturdu önce dilindeki günah
bütün telaþýný gölgesine saklamýþ adamlarýn
eve giden adýmlarý duyulurken sokakta
akþam
vitrin ýþýklarýný kýskanan
aç kalmýþ çocuklara bezendi
zaman zaman dudaklarýnda açan esaretti
unutma beni çiçeði
gülmek isteyen hüzünlü saatler
durmadan dem çekiyor içimde umuda arsýz biri
soðuk havada sýcak dost sohbetleri falan
içtiðimiz bir yudum kahve telvesinde ölüm
alýn yazýsý deðil çaðýn yazýsý keder
ve haber bültenleri
ülke ülke yücelen masum sesler talan
söylenmeyen sözler
git gide soðuyan sahte gönençler ardýnda
üstü kapalý vaadler
bir güzel acýyalým halimize gel dünya güzel
durulmayan sular kan aðlayan ýrmaklar
okyanuslar saðýr aþkýn her hali yalan
kör ebe çýkmazýnda bütün kuþlar
mutluyuz hepimiz üstelik temiz
almýþ baþýný cennete gidiyor insanlar
annelerin saçýna asýlmýþ zulüm asýlmýþ yýl
ve ay sarý savaþlar
çalýnmýþ yaþamlarýn
mezar taþýndan bir bir silinecek büyük dualar
eþgali belirsiz bir yalnýzlýðýn
takma adýný kullanýyor toz duman þehir
kendi yüzünle barýþ diyor ayna yer yüzünden önce
göðe doðru maviye yakýn
çocukluk edip gitsek olur mu hep birlikte
ya da beni uðurlayýn
kaygýsýz oyunlar besleyip boy boy
matem büyüten bu yerden
gün dönümünde
bilenmeden kurþunlar bileðimizde
güneþler gelincikler amansýzca seviþirken
yediocakikibinonüç
.