sözün bilmem kaç metre altýndayým Güzelcem su verecektim karanfile su þimdi burada ölmüþ çiçekler kokusu
gözlerini açmýþ durur maden mayýs yarasý yarýsý çalýnmýþ ömrün kabul olunsun madem aðlamayan duasý
gündelik telaþa karýþtý karþýki aðacýn dallarý gün ürperti gün korkma Güzelcem yangýn sarmakta an akrep rüzgarda
kuytu bir ateþtir düþen karanlýk ve hatasýz ve külü senden yâr ektiðimiz binlerce dünden beni toplayan zindan seslerini çoðaltýyor toprak kaç bedenden, say
henüz yazýlmamýþ bir kitaba yok mayýs güneþlerinden silme kömürden kara umut sus pus bu acýnýn adý yok
yüzümün bilmem kaç metre altýndayým Güzelcem derin yaz suçlu bahar daðlar taþlar muhabbetin deminde kuþlar kaldý... kim bilir kaç kez yaþar çocuklar ben bilmem
sabah Güzelcem sen kederci adamlarýn terine iliþirken yeniden olmasak da biz ler kimler sabah /ki þiirini yazmakta...
Mayýs/2014
Okumak Ayrýcalýktýr Dergisi/Temmuz 2014
Okan Kilit’e teþekkürlerimle...
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Kezban Turan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.