ellerin diyorum Tanrý’nýn uyuttuðu markiz kuytusu
matemi göðün yüzüne sönmüþ kuþlarýn
yok içinde ses yok nefes
ölsem dört yanýmda hüzünleri hep içine atmýþ sis
ama önce geri dönsen mi diyorum
o söyleþtiðin nehirler
hepsi uzanýp boynuma sarýldý dün
epeyce özlemiþler gül onlara gül sýcak ve içten
nefes alýyorsun biliyorum ya bu yeter
upuzun yürüyorum
oyala beni gece bir gurbetin gözlerine nakýþ
döndür parmak uçlarýnda
her fýrsatta usulca aþka tutuþan ýþýklarý
say ki yýllar var onsuzum sayýlmamýþ yorulmamýþ gün
giyindiðim ne varsa
soyundum bin çiçek üzerine gel gözün aydýn
yýka beni zamaný solurken ayrýlýðýn bugün
ateþine çok aðlayan kar kapattý bütün þehri
bereketli beyaz bir masuma
bir de yâr deyiþinde bir þiir hiç gelmesen aklýma
.
aralýkikibinoniki