çokça öldüðümü anlatmýþtým sana öldükçe her gece bir feza ve bin parça semayla sadece sen anlat öylesine, öylece, içimde çok ölenlerin ruhlarýný bana
II
ruhlar öldürüldü. kabul edilmiþ bir yenilginin ezbere okunmuþ birkaç sancýnýn ardýna ve tüm ölüler þafaktan vazgeçti düþündüðümden de öteye gidiyor bu ufuk bu batý ve bu batýk her þey, her kelime, büyük bir açlýk ve sadece laleler büyüyor aðaçta
tüm bunlar yaðmuru aðlatýp sonra büsbütün kaçan bir adamýn adýmlarý tüm bu adýmlar birazdan parçalanacak fezanýn ve tüm bu yollar çokça ölünmüþ umutlarýn fay hattý kýrýklarý
ne büyük bir sarsýntý!
anlatmýþtým sana öldükçe her gece bir fezaydý dünya her gece yeniden ölüyor ve ufuk çok uzakta
III
anlat bana ve sakýn aldanma! yedi iklim bir oluyorsa bir kiþinin sýrtýnda tüm ölümler kýþ mevsiminindir üstelik kýþtayýz hala. ve kovuluyorum tüm aralýk kapýlardan ve ateþini yaktýðým tüm ocaklar þafak doðmadan kararýyor çýðlýðým yetiþiyor birbirlerine dokunmadan yaðan kara.
sarýlýn! çýð olup düþün ölüler, yaþayan ölüler tekrar ölecekse beyazdan olsun bu kýyam ve bunca iç kanama.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsyantus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.