koyu bir buluttan inme Ýzmir kokusu burnumda
kirpiðimde bir gece erken
bir sabahçý mizansen
þehrin ellerinden þimdi sýkýca tut sen
derin uykularda yürüyen hasta kuþlara seslen
günaydýn dilimdeki meraklý merhaba
açlýðýna aðlamýþ kelimeler býraktým dün mektuba
sahipsiz gölgemin þarkýsýný
uzun uzun dinleyen
solgun menekþeler diken dudaðýma dokun da
dokunma kocaman yokluðuna istersen
sabýr kör düðümler içinde git gide imkansýz olurken
yazma çiçek bahar
yazma bu þiiri sür git zaman
yazýna kýþýna saçlarýna öyle güzel deðilse dünya
eksilmiþse güneþ yamaçlarýndan
ölüm demek kolay gelir ya kirlenmiþ aþka, giderken
yorgun düþen yüzünü kýskandým gökyüzünden
dönüp bakýyor yollar ardýndan ýssýz
kar, piþmanlýklar
yaðýyor dört yamaçtan yalan düne baðlanmýþ isyan
birine kör kimine öksüz uslanýyor ip ince yaram
aðýtlar baþka birine yalnýz ve telaþsýz
günaydýn içimde kalan son merhabam
aralýk2012
.