MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BENİ AFFET
ÜlküGüven

BENİ AFFET




Beni affet…
Lime lime olsa etin,
Yüreðin kabullenmese de bu hüsraný
Gün gelir sen de vazgeçersin…
Bir gurebanýn pençesinde görünce aþký,
Dengesiz/yörüngesiz…
Yokluða soyunur,yok olursun
Gün gelir unutursun….
*
Öyle fütursuz geliþlerim var ya,
Allý güllü gülüþlerle….
Sonra býçak gibi kesip gidiþlerim…
Sen tutunmaya çalýþtýkça nefesime,
Arafta üþüyor cehennemim.
Nefesim kesilir,
Yaþamak aðýr gelir,
Beni affet, bu þehir ikimize dar gelir.
*
Ne zor þeydir kapýlarý sürgüleyip, gelmeni beklemek
Gözlerine mil çekip, görmeni dilemek.
Kaç kez yeltendim bilmiyorum.
Kaç kez doðruldum konuþmaya.
Bu bir imtihan mýdýr Ya Rab!
Bu göç, hangi limana.
*

Beni affet….
Sýrça bir köþke hapsoldum;
Direksiz, merdivensiz…
Hakiye teslim etmiþtim renkleri,
Peki dünya neden böylesi gri?
Yoksa gök mü delindi?
Belki de renkler delirdi.
*
Ülküler dik durur derdin ya…
Sana bile eðilemedim ki…
“Gitme” bile diyemedim ki…
Yuhlanmýþ þairlere takýlýyorum akþamlarý,
Her defasýnda küfre batýyorum.
Taifliler taþ taþýyor sýrtýmda…
Kenan, avuçlarýmda….
Bir Asi,
Bir Selenga kadar eþkiyayým, senden sonra,
Beni affet…
Ben, þizofren bir katilim mýsra sonlarýnda.
******
******
******
Solmuþ, siyah beyaz bir fotoðraf, giriye çalar oldu….ve ruhumun o durdurulmaz fýrtýnasý,o resme akýyor hep….Her defasýnda turnalar uçuþuyor elimin altýndaki sayfalardan…pullu kanatlarý ile göçe zorluyorlar beni…. Tenimde pastel tonlarýnda yakamoz yanýklarý var... acýlarýmý huzura çeviremeyen terapileri terk ettim. Yaralý yanýma yükledim bu sevdanýn yükünü;günahý vebali yaralarýn…. Hiçbir zaman tam olamamýþ birinin zavallýlýðýna ne kadar tahamül edilirse o kadar seninleyim… Herhangi bir þehrin mecnunsu feryadlarýnda yankýlanan ve yoksullarýn cebinde harcanan bozukluk gibi, ömür dedikleri;her gece doðan sancýlar ve her seher hortlayan hezeyanlar….
Yusufcuk kanadýnýn sadakatinde karýþtýrdýn aklýmý….savurduðun küllerde ve var olduðumu hissettirdiðin her demde toprak kokuyordun… ama ben kan kaybediyordum….seni sevmiþliðim, kan kaybýna tampon olmuþ bir Ýstanbul’du…ya da uðuldaþan sorulara mola veriþim….?Bu, bencil ruhun tüm bedenimi iþgali olur ki bu kanlý iþgalden kurtulmanýn tek yolu kumdan kaleleri yýkmak…Ben, hapsolduðum bu kumdan kaleden,sana doðru akamýyorsam fýrtýnayý çok evvelden çaðýrmýþ olduðumdandýr.
Bu yüzden beni affet….

Ulkuguven
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.