kýyýlarým acýn
patladý patlayacak
deþsen içini, bir can akacak
örterim ben üzülme
sevgimle örerim duvar
ben de tuðladan bol ne var
yýkýlsa da kat kat çýkarým
kanarým ... kanarým
bir insafsýza yanarým
söz
rengine göre aðlarým
bal diline yanarým
nasýlsa ölünce temizleneceðiz
battýk iþte batacaðýmýz kadar
sakýn kovma
geceye kalayým
sarýlsýn kokun bi burnuma
kanarým.. kanarým...
kendi kendime yanarým
aramýzda
kilometrelerce yol varken
söyle sensiz nasýl öleyim
yað bana desem yetiþemezsin
su-su koþ desem eriþemezsin
ölüyorum duy desem...
nerde öyle yürek
hepsi sen kadar ýrak
bir güvercin yolla en iyisi
kulaðýna fýsýldayayým
sorsa hastalýðýmý, unuttum
bir tek o diyeceðim aðrýlarým
kanarým... kanarým
yine bize yanarým
sen duman ol ben rüzgar
çiçek çiçek kuzeylere... yar
yaralý bir masalýn kahramanlarýný
peçelerimle yine örteyim
satýr aralarý hep karalý
güneþi bile aldatýp
hep üzerine doðup batayým
kabul mü
nerden baþlayayým
sýrf beni güzel hatýrla diye
kanarým... kanarým
öyle sona yanarým
tek çýkýþý var dünyanýn
küssek, yolun sonu bir tümsek
yabancý yok üzüntülerime
dost da aðlar en çok
üç gün üç gece
insan gibi sarýlsa yýlan
ona da anlatýrým
zehrin aksa kime ne
ölmüþüm daha dün gece
beni bir Allah’ým anlar
dua ederim sana yaradan
alýþ de me n’olur
kanarým... kanarým
bir tek kuluna yanarým
Þiir, Yorum: Funda Mavi
ÞÝRÝN KELEBEK