AY,GÜZEL VE BEN

Gönlüm,benim gönlüm o bir yeldir
Denizin sosuzluðunda eser
Sesin de hüzün vardýr bilinmez
Meçhuldadýr yolunda neþe gizlidir

Bazan da çýlgýnca sevince koþar
Yaþama gülümsyerek bakar
Gönlümün her saatýnda yaþar
Kapýsý kilitli,mihrabý bomboþ

Çekil bu karanlýk yoldan ey gönül
Baharlý bakýþlarýn hara gebe
Yanýlýp yüreðime konut olma
Ne taþlýkta bir leke,ne de tahta bir iz kalmasýn

O gece üç dosttuk:Ay,güzel ve ben
Ay eðildi ve gülümsedi,
Neden hüzünülüsün þairsin dedi;
Þair miyim?.Bu soru indi yüreðime

Þair isem bu hüzüne ne gerek
Þair duyduðunu yazar mýsralarýna
Kimi hazanla,kimi düþleyerek
Yazar ruhuna bazen aðlayarak

Kýrýk dökük cümleler dizilmiþti
Bu þýk hane,sabun kokar yaz ve kýþ
Örtüleri döþeli,perdeleri bembeyaz
Eþeðinde atlarken ferahlanýr yüreðin

Haydar Uzun
Sosyal Medyada Paylaşın: