Bir Aşığın Günlüğü

Nasýlsýn,
boþ ver beni þimdi.
Söyleme bir þey.
Biliyorum, üzgünsün.
Vicdanýn rahat deðil.
Biliyorum evet, anlýyorum seni.

- Hayýr anlamýyorum.
Seni hiç mi hiç anlamýyorum,
ne kalbini, ne düþüncelerini.
Zaman ilaç falan da deðil.
Geçecek diyorlar ama geçmiyor.
Ýçimde bir yerlerde mevsimler geçiyor,
yaprak dalýna küsüyor,
yaðmur yaðýyor, kar düþüyor umutlarýma,
ama ben hala seni seviyorum.
Aynýyým, deðiþmedim hiç.
Nasýl býraktýysan öyleyim.
Yine yazýyorum, çiziyorum.
Þiir kokuyor sol yaným.
Sen yoksun artýk, sensizlik var.
Sen harcarken umutlarýmý bozuk para gibi,
benim aþka borcum var.

Seni anlamýyorum bu defa.
Anlayacaðým varsa da yoruldum.
Gücüm yok.
"Neden" sorularý beynimde ahenkle dans ediyor,
fonda eski bir þarký.
Seni özlüyorum’lar birikiyor kalbimin mühürlü
odalarýnda.
Dile gelmiyor.
Zaman; beni sadece büyütüyor. -


Ýyiyim ben, böyle olmasý gerekti haklýsýn.
Mutluyum,
aklýn kalmasýn.


Baþak Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: