Seni sevmek... Kimsesiz sokaklarda militanlık etmek gibi...

Biliyorum ...
Çok zor ikimiz içinde,
ama...
Olmalýysa bu bitiþ,
ve yakýþtýrmýþsan ayrýlýðý üzerime,
susuyorum sevgili...

Hiç bir dilde gýkýmý çýkarmadým,
seni sevmeye baþladýðým o ilk andan,
son canýmýn yanmasýna deðin...
Çok sevdim seni...
Adýný astým adýmdan önce tümcelerime...
Yakýþtýrdým bende olan olmayan, senli,
sensiz ne varsa...
Kendimi bile kovdum kendimden,
kendimden sakýndým,
kýskandým seni...

Gözlerinin eylemine,
yüreðine intikal ederek geldim...
Ýþgal altýndadýr bir yaným sende,
bir yaným ölüme mahkum...
Hapsettin içimdeki sensiz kente,
müebbetle...
Kin kusacaksýn sanýrým,
derim susarým...
Konuþacaksýn derim,
kanarým...
Mavisine akýttýðým gözyaþlarýmla,
koca kentte sensizim...
Emanet býrakýlýþlara,
ve kilit altlarýnda saklanmýþ sevdalarýmla
yapayalnýzým...
Kimsesiz,
kimliksizim...

Karþýmdaki senmisin ?
Gözlerini anlamsýzca yüzümde dolaþtýrma ey yar..
Hatýrlayamýyorum bu bakýþlarýný...
Sahi en son ne zaman böylesi bakmýþtýn,
kirli sakallý yüzüme... ?
Zaten hatýrlasam eylül bakýþlarýný,
sorðulamazdým...
Hangi renkle bakýyorsun düþlerime sevgili...?
Oysa ben mavisinde gökkuþaðým yapmýþtým,
gözlerini þehrimde...
Ve altýndan geçmek için adýmlamýþtým,
bir baþtan bir sonuna dek ...

Þair arýyorum...
Mýsralarýnda sana can verebilecek,
Bu bende ki seni bana anlatabilecek,
sana gösterebilecek...
Sevdalarýmýn gazel nakaratlarýný mýrýldanýyorken,
koca kentin iþlek caddelerinde,
en ýssýzýný düþüyorum,
düþüncelerimin en sen kokan yerlerinden...
Yalýn ayak bir bedene girme telaþlarýmda,
yine sana koþasým geliyor sevgili...
Tökezliyor ayaklarým,
düþüyorum...
Caným yanýyor...

Seni sevmek...
Kimsesiz sokaklarda militanlýk etmek gibi,
dilenci dua’larýnda adýný okutmak,
gelmeyiþlerinde kör kuyularda yusuf olmak misali,
seni sevmek...
Seni sensiz sevmek...
Aklýma düþtüðünden bu yana,
ellerimle gecelerimi en kahpe yanlarýndan vuruyorum sevgili...
Ýntiharlara gebe kalýyor,
odamýn dört duvarý...
Ve edepsizliðime tanýklýk ediyor,
böyle sevginin,aþkýn taaaa ....dediðim anlarýmda...
Seni beklemek,
hicret ettiðim tüm senli düþlerimden düþmek gibi...
Seni beklemek,
yaslandýðým durakta kaçan son otobüsü,
belki gelir diye beklemek gibi...
Yazdýðým en güzel þiir,
gözlerindi,
sözlerindi,
sendin yar...
Bu son sana serzeniþim yar...
Ýnan adýný son anýþým yar...
Üþüdükce giydiðim hýrkayý,
söker gibi...
adýný dilimden,
yüreðimden,
benliðimden çýkarýyorum...

Ama bil ki sevdiðim...
Seni asla unutmayacak bu berduþ gönlüm...
Ve bitiyorduk sonbahar öncesi,
aðustos ortalarýnda...
Gözlerimide düþür gözlerinden,
ve çantanda piþmanlýklarýndan yer kalmýþsa,
koy bir köþesinede hayallerimi,
ardýna bakmadan, adýmý son kez de olsa anmadan git ..
Sosyal Medyada Paylaşın:

rafet42 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Hakkımı Helal Etmiyorum...! Günaydın Sevgilim ! Ben senin uğruna , senden VAZGEÇTİM .., Sevdiklerinizin kıymetini yaşarken bilin... BABALAR GÜNÜN KUTLU OLSUN KOCA ÇINARIM BENİM... ' Ölen sevgili'ye mektubumdur...' Yar tarafından görülmüştür... Ve sen sevgili; Madem gidiyorsun Git sevgili...! 3 Yerinden Kırıldı Kalbim... Tarifi İmkansız/ılı Bir Aşk'tı... Ben sustum artık..