Sevmiştim.! Adın elime battı...

Sen bu þehirdeyken;
þehir inlerdi ayak seslerinden...
Dünyamýn þah damarý bilirdim seni ben,
sayýsýz helalimde adýn adýmla anýlýrdý duâ’larýmda...
Yaþayamadýklarýmýzda özlüyorum seni yâr,
zamansýz arayacak belki ellerin el ter’imi,
kadavraya çýkmýþ bu bedenimde nefesini kes artýk.!
Masallarýmýn tekdüze edilmiþliðiydin,
düþlerim hacz ediliyor yetiþ nerdesin can...!
Ödenmemiþ senetler misaliydi sevgim,
hep borç bataðýndaydým...

Uçurum kenarlarýnda buluyorum benliðimi,
oysa ben biriktirmiþtim kendimi sana...
Kendime bile sözüm geçmiyor artýk...
Kendimsizim...!
Bilirmisin ??
Yanýmda eþlik eden gölgem bile küskün,
yönümü bulamýyorum...
Bilsen ne T(â)raftayým yar...!

Nikotin kokuyorum,
yara izlerime basmaktan sigaramý...
Acýma tadýnda geçinmeye çalýþýyoruz iþte,
yâr/sýzým la...
Bazý geceler çýkýyorum sokagýmýn köþesindeki park’a,
yalýn ayaklarýmla basýyorum çimlere...
Ve hala griliði gözlerimde kent’in,
ve denizin...
Sen ýslatmasýný bilmeyen yaðmur oluyorsun,
tüm çýplaklýðýmýn üzerime yaðan...
Üþüyorum...
Islanýyorum...

Ben bu þehri bahane edip,
adýna öyle þiirleri yakýþtýrdým’ki...
Sende durduðu gibi,tam üzerinde güzel durmasada...
Bitti dediðim yerlerden baþlýyorum yine,
yeniden.!
Sevmiþtim.!
Adýn elime battý...
Ýhbarlarda okundu adým,
kapattým tüm duyularýmý kör kuyularda...
Sustum.!
Konuþsam patlayacaðým,
her yere acý saçacaðým, can yakacaðým...!


Önce hayallerimi bitir...
Vee;
Kendini düþlerim bildiðin,
tüm düþlerimden at kendini.!!
Sönmüyor yanaklarýma yaðan yaðmurlar,
yýkýyorum senden kalma dudak izlerini,
yaðmurla karýþýk göz/yaðýþýmla...!
Topuklarým takýlýyor birbirine,
düþsem yerlere kendim kanarmýyým?
Bilmiyorum...!
Bana göz kýrpýyor þimdi yalnýzlýðým,
ölüyorum göz çukurlarýnda...

Ya sen???
Geceleri rahat uyuyabiliyormusun ?
Saðýndan sol’una geçiþ aralarýnda,
sol’unda acý’mý hissetmiyormusun?
Aðrýlarýn çýldýrmýyormu??
Gittiðinden bu yana ’’Sol’umu unuttum sevgili...!
Hiç üzerinde uyumaya teþebbüsüm dahi olmadý...
Canýn yanar diye...!
Yada boþver,
yansýn seninde ben yanýn.!
Derdin ’ya hep canýmmm diye...!

Öyle olur olmadýk anlarda girme aklýma,
konuþma ses(n)sizliðimle...!
Vee artýk;
Bana zamandan söz etme artýk...!
Zaman/sýzým...
Giydirdiðin ayrýlýk libasýnýda çýkarýp atýyorum,
kalmasýn senden gâyrý ne varsa ,
yoksa...!
Ki içimden çýkardýðým seni giyenler olmuþ...!
Giden gittiðiyle kalýr’da,
ya enkazda býraktýðý...???
En iyisimi sen öldü say.!
Hiç yaþamadýk...
Görmedik gözlerimizde yanan ýþýðýn ateþini...
Duymadýk,kördük,ve lâl...
Bana zamandan söz etme artýk...!
Yaþamamýþýz say SEVGÝLÝ...


15/08/2012

Sosyal Medyada Paylaşın: