Sen git yar...! Ardýndan bir damla gözyaþý, birde sigara býrak... Belki dumanýný üflerim mavi gözyüzüne, hayalin çýkýverir ay parçasý edasýyla... Renklerimide toplada öyle git sevgili... Mavisini sök gözlerimden göðün, kýrmýzýný da kazý dudaklarýmdan, dudaklarýnýn tadýný... Ve þu yüzümün tamda þakaklarýnda dolaþan ’Sen/ aðrýlarýný da toplada git... Sök dilimin en acýya tat alma yanýndan cümlelerimi...! Olur ya yine senin adýný anar diye dilimi kökünden kes öyle GÝT...! Kes ellerimide bileklerimden, þu kalemi tutan parmaklarýmla birlikte..! Seni saran ellerimin, ardýndan yazmasý ne acýdýr bilirmisin sen ?? Deðilmidir yokluðun... ? Varlýðýna sarýlmasýný bilmeyen ellerin, yoklðunda ne iþi var bende kökünden kes’de öyle GÝT...! Sosyal Medyada Paylaşın:
rafet42 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.