Bir kentin kaldýrýmlarýndan sesleniyorum sana ... Loþ ýþýklarý vurmuþ köhne duvar diplerine. Aðýr ve bir o kadar’da ürkek adýmlarla, kalbimin ritmine uygun, ve emin’ (sen)siz adýmlar atýyorum... Sokaklar ýssýz, sokaklar karanlýk,hep bomboþ... Týpký benim gibi yalnýz sokaklar... Sosyal Medyada Paylaşın:
rafet42 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.