zamanýn gözlerinde alaca
yanan kirli gelincikleri topladým
hatýrladým tap taze seherleri
sarýlmýþ tutkularda susan sýcaðýmýzý
çok sevmiþtin hani
büyüyen bebeklerin nasýl iþledi kanýma hiç sorma
yazalým demiþtin ya elinde barýnmýþ bir kalem
umuda can verip güneþi sindiren adýmýzý
bir kahýrla yüzümüze örtülen kapýlara
bu bir ölüm deðildi kalým olmadý asla
savaþ çýkmalý diye her vakitte kalbin ortasýnda
kaybolan yollarýn kendine yenik
ayrýlýktan kalma hükümsüz ezgisi
neden þimdi sahte bir gülüþ asýlý duvarda
aç býrakýlmýþ soðuk bakýþýn ardýnda büyüyen
güvercin ürkekliðinde doðacak sabah
mevsimin deli rengi solmuþ nasýlsa
en telaþsýz düþleri kuralým gel soyunsun keder
uykusunda daðýtsýn saçlarýný býrak
býkma ellerimden uzak
biraz sonra yaðmura vuracak
bu yalnýz ve yorgun þehirler titreyen sesimizi
.