Bir mutluluk yolu seçtim kendime
içimde bir yerlerde
ama çok uzak ...
Uçsuz bucaksýz yalnýzlýklarýn
kara yankýlarýyla yürüyorum
Gittikçe daralan, karanlýk bir tüneldir hüznüm
Ýlerde bir yerlerde ateþ böceði gibi parlayan
mutluluðu hayal ediyorum..
Hiç bir harfin baþlatamayacaðý bir isim seçtim kendime
ve gazetelerin kayýp ilanlarýnda
yayýnlanamayacak kadar soluk bir yüz..
ve en yalansýz anlarý..
Bir kýrmýzý halý gibi serilir ayaklarýmýn ucuna
kaygý daðlarý
Umutlarýn soðuk yüzüyle burun buruna
Karlý yollarý gibi uzak köylerin
Yüreðimin garip bir titreyiþle onayladýðý
Gökyüzünün gözlerindeki yaðmurda yürüyorum
En uzun aðlayýþlarý seçtim gözlerime
gecelerin incecik bir dokunuþla sarsýldýðý
Bir kelebeðim þimdi
kapý, pencere ve duvarlarýn sarýp sarmaladýðý...
Ýlkokul önlüðümün cebine konulmuþ bir mendildir umutlar
Yandýkça çoðalan bir kandildir efkar
ve içimde en geçilmez vadidir duygular
Ýnsanlarýn kabul olmamýþ dualarýyla yürüyorum
Huzur bulsun diye ýrmak ve deniz
Bir mutluluk yolu seçtim kendime
Aðacýn kabuðunun altýnda süzülen
incecik bir suyla beslenen
yalnýzlýðým
ve bir çýnar gibi kök salan hüznümle
Bir mutluluk yolu seçtim kendime..
Beynimdeki garip düþüncelerin
Yüzüme býraktýðý çizgilerde yürüyorum
Aynalarýn yalnýzlýðýmdaki yýkanýþýnda
ve sevginin
yüreðimdeki son inanýþýnda...
Hakan Zengin