Kayýp bir þehrin avuç içlerinde,
Þah damarýmdan kalbime akan (k)can gibisin yar...
Ucu bana batan,battýkca c(a)nýmý yakan,acýtan kör býçak gibisin...
Dudak kenarlarýndan düþen ayrýlýk kelimesinin öznesini toplamaktayken nefsim...
Utanmazlýðýmý mazur gör sevgili...
Sen/siz ruhumun, öksüzlügünü kamçýlayan bir mevsimin sýðýnaðý gibiyim...
G(s)özlerinin riyâkarýyým ben...
B(a)kma öyle.!
Bakýþlarýmýn gözkapaðý kapatma an’larýndaki virgüllerden dalma düþlerime yâr...
Adým adým adýmlamalýsýn þehr-imin kaldýrým taþlarýný,
ve ayýrmamalýsýn gözlerinin eylül bakýþlarýný yüreðimin cadde’lerinden...
Pus tutmuþ bir kentin sabahýnda düþmelisin y(k)ollarýma...
Göbek deliðimden kalp kapakcýgýma dek hissetmeliyim düþerken ayak seslerini...
Bir yaným göðe bakarken,öteki yanýmda görmeliyim yüzsüzlügümün yüzünü...
Toprak kokan bedenimin sol yanýnda duymalýyým,
yüreðinin sessiz iniltilerini...
Bir ruhani misali beslenmelisin ömrümün ’Sen’ yerinden...
Ve ben ölmeliyim yâr...
Gözlerinin çýkmaz satýr aralarýnda...
21/07/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.