Eskiden

Eskiden,
yani bir zamanlar,
daha mutlu uyanardým
Gelecek daha bir
sýcak kucaklardý.
Eskiden,
göðüs kafesimde
sanýrsýn
su kaynýyor,
her çektiðim nefeste
bütün bedenim
coþkuyla doluyor
-idi.
Henüz kýrýþmadý yüzüm.
Dik de durabiliyorum
çok þükür.
Ama bir þey,
-ruh mudur-
henüz adýný koyamadýðým
bir þey;
öyle yaþlý
öyle umutsuz
öyle çaresiz ki...
yaþamak aðýr geliyor.
Sonra hissizlik,
sonra hiçlik,
sonra bir hüzün duvarý
- henüz görünmez-
kafamýn içinde
büyüyor da
büyüyor...

TurhanKoç
Sosyal Medyada Paylaşın: