Çýktýkça, yaklaþtýkça göðe insan bakamaz oluyor ileriye, göðe yanýyor gözü, o kadar çok ýþýk hepsi yol yol uzanýrken önünde. Sýrtýný yaslýyor güneþe sonra. Bir bakýyor; geçmiþ ne çok þey geçmiþ. Ne çok þey avucundan bir sabun gibi kaymýþ gitmiþ. Belki bir umut belki bir ihtimal düzeltilir hala çökmemiþken karanlýk geçtiði yollara...
Sosyal Medyada Paylaşın:
NieL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.