Hayat
Güneþ, mavi, perdeyi hafif
sallayan rüzgar, güzel bir sabah.
Ýçinde bir coþku, her þeye
raðmen bir umut, yüzünde tebessüm.
Ellerin, ayaklarýn, gözün kýpýr kýpýr
soðuk bir duþ, kahvaltý, planlar;
belki bütün derini yakmak pahasýna
atacaksýn kendini denize, dostlarla.
Tatil, keyif, buz gibi karpuz dilimleri
güzel bir yemeðin peþine.
Böyle günlerde yaþamak
en sevilesi þey, en vazgeçilmez.
Ýþte hayat, bir yanda senin umduklarýn
bir de onun sunduklarý sana;
misafirsin ya o hesap.
Hayallerin raftaki tozlu kitaplar.
Bir haber; deprem, çýð, sel
hepsi hakgetire; bir haber.
Ne ellerin bir iþe yarar artýk,
ne en büyük gücün, beynin.
Kelimeler, dünyanýn en anlamsýz
düþünceler en gereksiz þeyleri.
Bir haber, her þey ne kadar boþ
her þey ne kadar anlamsýz.
Her þey olabilir her an; hayat.
Sen çok severken onu, bir anda
nefret edersin, tiksinirsin, elinde olsa
boðarsýn, kesersin, biçersin, yokedersin.
Güneþ, mavi, perdeyi hafif
sallayan rüzgar, güzel bir sabah.
Ýçinde bir coþku, her þeye
raðmen bir umut, yüzünde tebessüm...
TurhanKoç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.