Git artık buralardan yüreğim
...
Neden yanýyorsun bu kadar?
gözlerimi de yakýyorsun
ve her yerimi....
...
Bir insanýn içi bu kadar mý yakýlýr be yüreðim?
Hiç mi dinlemiyorsun þarkýlarý?
Hiç mi ilham almýyorsun onca þiirlerden?
...
Artýk her þey bir ok gibi saplanýr
ve kar yumaðý gibi çoðalýr
ve
gelmiþ geçmiþ tüm acýlarý da toplar yeniden yaþarsýn...
üstelik
hiç bitmeyecek sanýrsýn..
Ama denizlerin karardýðý yerlerde bir þeyler bitiyordur aslýnda..
Umarsýzca çoðalýyordur katlayarak tüm hüzünleri..
Sense bir kendini sanýrsýn yapayalnýz..
Oysa nice kahýr dolu günlerin ardýndan bir tutam aydýnlýk bile kalmamýþtýr sana.
Nice aldanýþlar yumaðýdýr hayatýn,
apacý bir öksüz lokmasý gibi düðümlenir kalýr boðazýnda..
Bir karýncanýn aðaca týrmanýþý gibidir nefes almak,
vermekse nice daðlardan geçmek gibi..
Geç te olsa anladýðýnda koyu ve kapkara aldanýþlarýný
ve bir o kadar uçsuz bucaksýz
Yýkýlýrsýn bir aðaç gövdesi gibi bilinmezlikler ormanýnda..
Artýk tek baþýnasýndýr
Ýçinde acýlarýn
Çok uzaktýr artýk sana gülmek
Kalýcý bir döðme gibidir yüzünde hasta bir çocuk aðlayýþý
ve kulaklarýnda yankýlarý hýçkýrýklarýn
Anla artýk kimsesizsin sen
ve aðla istediðin kadar..
Sen artýk yoksun..
þimdi git artýk buralardan...
Kapýna siyah bir çelenk bile býrakmadan...
hakan zengin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.