"Hazan þimdi genç ömrümüz bir temmuzun ortasýnda.."
Bir dilek tut. Bak yýldýzlarý topladým yüreðimin karanlýðýndan. Umutlarý yeþerircesine gönül bahçemin, seni ektim içime. Þimdi yalnýzlýk mý bu içimdeki hezeyan, bu baðýrýþ çaðýrýþ, avaz avaz susulan.
Senden önce de yazýyordum, senden sonra da kaðýtlar dost bana. Yanlýþ! Yürek iþçisi sayýlýrým ben, Yokluðunun verdiði acý bile yetmez beni þair yapmaya.
Yoksun ya þimdi sen, ellerimi uzatýnca tutamýyorum ya seni. Defterimi açtýðýmda adýn yazmýyor ya satýr aralarýnda. Telefon avizelerinde deðil ya kadife sesin... Ýþte iyileþiyorum ben. Harmanlýyorum yüreðimi acýyla, güçleniyorum. Sus... Gelsen de sesini çalmasýn þarkýlar.
Sürgün ettim yüreðimi. Otobüs duraklarýnda, kirlenmiþ ayakkabýlarda, bir köy türküsünde saklý þimdi yollar. Vedalarý yazýyorum defterime, kalemim senden sonra kýrýk, kalbim kadar...
Baþak Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Üvercinkaa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.