Býçak sýrtý yaþamalarýmdan geçerken,
orman yükleri omuzlarýmda...
Gözyaþý göllerinde boðuldum,
ve incinen yüreðimin yaralarýnda,
an gelir ölüm olurdun dudaklarýma...
Üstüne üstlük sensizim...
Sana çýkmayan yollarda belkilerle yalýn ayak,
çýrýlçýplak dolaþýyorum...
Ayaðýma batýyor kimliksizliðim,
bensizliðin...
Nikotin yorðunu bir cüsseyle, hayatýmýn en okunaklý yeriydin sen...
Ýlk emir, ilk ’ÝKRA’mdýn sen, adýný adýmdan ayrý etmediðim...
Gidiþinle en asýlasý yanlarýmdan atýldým, kör kuyulara,
tutunmaya çalýþtýgým,
sen nöbetlerimin gece vardiyalarýnda...
Bu gece yaðmurun bil beni sevgili,
saðanak saðanak sana düþmek,
sende ben olmak için göz çukurlarýnda yer ver bana...
Ömrüme öyle bir günlükmü girmiþtin sevgili .! ?
Bir günde olsa, bin yýl gibi bendesin, bilesin...
Kelebek misali doðdun,büyüdün,
ve göçtün...
Ayný günde,ayný anda...
Hey koca istanbul .!
Aldýn yine almak istedigim ne varsa elimden,
Senden kalanlarýmý marmarada yüzdürüyorum sevgili.!
Sen’li anýlarýmý gömüyorum en karanlýk dipsiz yerine ...!
Martýlarýna simit’te atmýyorum .!
Ve biletsiz biniyorum þahin reis vapuruna.!
Gitmiyorsun benden sevgili .!
Aþkým bu sille tokat’larýmý haketti gidiþinle sevgili.!
Aklýmýn darmadagýn edilmiþliðinden sýyrýlmak istedim ,
seni liman’ým bildim ,can simidim sýðýndým, tutundum ey sevgili...
Nerden bilirdim ’Derya’sýnda bogulacaðýmý,
yitik,maðrur býrakýlacaðýmý...
Ah sevgili,
kaparým gözlerimi sen basarsýn kimbilir kaç uykusuz kaldýðým gecelerimde...
Ey benim öznesine can-veriþim,
yetim kalan düþlerim...
Aþk her sevdasý belli baþlýlardanmý baþlýyor umudu kýrmaya ?
Ah sevgilim.!
Kulaðýna mýrýldanayým ben bu gece,inim inim anlatayým bende’ki seni ...
Yüreðinde iz olayým , bilirsin iz üstüne sevda yerleþmez...
Ah kendim .!
Nede çok yanmýþ canýn, kendine gel artýk kendim .!
Mucizem gibiydin,olmamasý gereken düþ bildigim,
imkansýzlýk gibiydi geliþin,
ardý sýra çekip gidþin...
Bir cemre misali sobelenmiþtim gülümsemelerine,
masalsý bir tatla d(a)lmýþtý(n)m ...
Saat ayrýlýðýmýza elveda þimdi.!
Dilimde aþk’týn sen,
uzak kaldýn tuzak kaldýn...
Ben hep sana S(k)ustum sevgili.!
Neyim var neyim yoksa, Hala’mý anlamadýn .!
Anamdan emdiðim acýlarýma ’Acý’ katarak gittin sessizce...
Kýrðýným sana.!
Bu kez s(k)usmak için yazýyorum sevgili .!
Beni sensizliðe mahkum eden fani sen olduðun için ,
kýzðýným sana .!
Ve yazacaklarým bitmedi hala...
Can’ým çýkmazsa belki...!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.