YÜREK YARASI
madýmak, çýlgýnlýðýn karantina bölgesi,
madýmak lanetlenmiþ kötücüllerce.
burada cirit atar her gece
hayalete dönüþmüþ ifritlerin gölgesi.
belleðini yitirmiþ merdivenlerde
kömürleþen ayaklarýn yanýk izleri
koþuþarak bir ileri bir geri
sahiplerini arýyorlar olmayan yerde.
aynalar yüzlerini isle kapatmýþ
gözlerine mil çekmiþ tüm pencereler;
cinnet teknesinden taþan dereler
alevden bir aðýtýn içine akmýþ.
boðulmuþ bu aðýtýn isyanlarýnda
saçlarýný güneþle boyayan kýzlar,
siyah tabutlarca sallanmýþ sazlar
sivas’ýn en meþhur meydanlarýnda.
ateþle kanýn çiftleþtiði bu harman
utançla siliyor anýlarýn terli alnýný;
ne dünü sorun ona, ne de yarýný,
kül olup savrulmuþ burada zaman.
madýmak sivas’ýn katmerli yasý:
yanýk eller yok tellere abanýr…
nasýl iflah olur, nasýl kapanýr
vurulmuþ kardeþliðin yürek yarasý ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.