Hoşgeldin ve Hoşcakal
Yüreðim hopluyordu, hýzlýca atýn üstünde!
Oluþmuþtu düþünüldüðü gibiydi.
Akþam dünyayý beþikte sallýyordu,
Daðlarda gece asýlýyordu;
Sis elbisesinde meþe dikilmiþti bile
Üstüste yýðýlmýþ bir dev, orada,
Karanlýkta çalýlar arasýndan
Yüz siyah gözlerle baktýðýnda.
Seni gördüm, ve ýlýman neþe
Tatlýmsý bakýþtan üzerime döküldü;
Kalbim tümüyle senin yanýndaydý,
Her bir nefesim senin için.
Pembe renkli bir bahar havasý
Hoþ yüzü sardý,
Ve bana þefkat, ah Tanrýlar!
Umdumki, haketmeseydim!
Ay bir bulut tümseðinden
Rayihadan tütsüyordu,
Rüzgarlar sallýyordu sakin kanatlarý,
Kulaklarýmda korkunç uðulduyordu;
Gece binlerce canavar yarattý,
Ama cüretim körpe ve þendi:
Damarlarýmda öyle bir ateþ!
Yüreðimde öyle bir kor!
Fakat, ah, þafakla beraber
Ayrýlýk kalbimi daralttý:
Buselerinde nasýlda bir sevinç!
Gözlerinde nasýlda bir hüzün!
Yürüdüm, sen dikiliyordun boynun eðik
Ve ardýmdan baktýn yaþ, yaþ:
Ve genede, nasýl bir mutluluk, sevilmek!
Ve sevmek, Tanrýlar, öyle bir mutluluk!
Çeviri: Musa Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
Johann Wolfgang von Goeth Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.