Muhammedin Şanı (Mahomets Gesang 1772/73)

Görün Taþpýnarýný,
Þenaçýk,
Sanki Yýldýznazarý;
Bulutlardan aþaðý
Beslemiþ delikanlýlýðýný
Ýyi ruhlar
Kayalýklar ortasý çalýlýkta.

Körpegenç
Oynuyor buluttan dýþarý
Kaya taþlarýn üzerine,
Þahlanýyor yine
Gökyüzüne.

Doruklar patikalarýndan
Rengarenk çakýllarý kovalýyor,
Ve er lider tekmeleriyle
Kardeþ pýnarlarýný koparýyor
Beraberinde ileriye.

Aþaðýda derede
Adým atmalarýnýn altýnda
Çiçekler oluþuyor,
Ve çayýr yaþýyor nefesiyle.

Ancak onu ne Gölgederesi,
Ne de bitkiler durduruyor,
Dizlerine dolananlar,
Aþk bakýþlarýyla onu okþayanlar:
Ovaya dalýyor koþuþu
Yýlansarýlýmsý.

Irmaklar sýrnaþýyor
Cana yakýn. Aha varýyor o
Ovaya, gümüþe alýþýklý,
Ve ova onunla birlikte dikkat çekiyor
Ve ovanýn akan nehirleri
Ve daðlardan inen çýnarlar
Ona coþuyor ve ünlüyorlar: Kardeþ!
Kardeþ, kardeþleri al git,
Al da git ihtiyar babana,
Ýlelebet okyanusa,
Apaçýk kollarýyla
Bizleri bekleyen.
Ah! Nafile açýlan,
Özleyenlerini kucaklamaya;
Çünkü yiyor bizi bu ýssýz çölde
Hasetli kum; Güneþ yukarda
Kanýmýzdan emiyor; Bir tepe
Bizi gölcüðe köstekliyor! Kardeþ,
Kardeþleri ovadan al,
Daðlardaki kardeþleri de al
Al, al da git babana!

Hadi hepiniz gelin! -
Ve iþte büyüyor o þimdi
Daha fevkalade, en yakýn kuþak
Hükümdarý yukarýya kaldýrýyor!
Ve yuvarlanan utkuyla
Ülkelere ad veriyor, þehirler
Ayaklarýnýn altýnda gerçekleþiyor.

Durdurulamadan çaðlýyor devamlý,
Kulelerin alev doruklarýný,
Mermer ocaklarýný, kendisiyle dopdolu alemi
Geride býrakýyor.

Sedir binalarý yüklüyor saten
Kocaman omuzlarýna; hýzla
Þanlanýyor gövdesinin üstünden
Bin bir bayrak havalarda;
Görkemliliðinin kanýtlarý.

Ve böylece sýrtlýyor kardeþlerini,
Definelerini, evlatlarýný
Bekleyen yaratana
Sefa köpürerek yüreðine.


© Çeviri: Musa Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın: