Ben seni, sesini duymadan,adýný anmadan,bilmeden sevdim...
Ýlk kez hafif bulanýk bir resminde gördüm,
alýn yazðýmý deðiþtirecek gözlerini...
Hava soðuk olacak ’ki resminde burnunun ucu kýzarmýþtý,
ve ben seni ilk kez o resminde sevdim...
Ben seni ilk kez üþüyüþlerinde sevdim...
Zemheri ayazýnda kalan yanlarýnda sevdim ben seni,
gel ýsýt bu yüreðimi der gibi bakýþýnda sevdim...
Ýsimler türettim sana yarým yamalak devrik cümlelerimle,
Gün ýþýgým dedim,gece ayazým dedim,
bahar-ým,gülüm, goncam dedim ,
ve ben seni her sabah bu isimlerle anarak sevdim,
gün boyu sessizce,habersizce...
Adýný bilmem gerekmedi hiç bir zaman,
adýný bilmeden de sevdim seni,
Sevdim iþte...!
Gönlümün soðuk,ýslak ve yalnýz sokaklarýnda gördüm yüzünü,
peþin sýra takip ederken sevdim seni...
Yaþýný, boyunu bilmeden sevdim ben seni,
seni sevmem için gerekte duymadým bunlara hiç bir zaman...
Siyah saçlarýndan sevdim seni,uzun ve düzgün taranmýþ,
kokusunu içime çekmeden sevdim ben seni,
gece karanlýklarýnda yapayalnýzken sevdim ben seni,
adýmlarýmý sana sayarak yürüdüm, yürüdüðüm yollarýn mesafesinde sevdim seni...
Yüzünü,gözünü,kaþýný bilmeden sevdim seni.
’’Ellerinin sýcaklýðýný ellerimde hissetmeden sevdim,teninin kokusunu,
dudaklarýnýn tadýný tatmadan sevdim...’’
Akþamlarýn alaca karanlýklarýnda batan güneþin son ýþýk yansýmasýnda
sevdim...
’’ SEVDÝM iþte...’’
Sýcacýk yüreðinin,buz tutmuþ kalbimdeki ,
buzul denizlerimi eritmesinde sevdim...
Gel ýsýt yüreðimi der gibi duruþunu sevdim...
Ben senin adýný,yaþýný, bilmeden sevdim...
Ve hatta kýzðýnlýklarýmda bile seni sevdim ben,
küfrümde,kinimde,öfkemde sevdim...
Dua’larýmda sevdim,
niyazlarýmda,sitemlerimde,gidipte gelmeyiþlerinde sevdim seni...
Acýyan yanlarýma tuz diye ’Sen’ basarken sevdim ,
feryatlarýmda, fiðanlarýmda,sükut’larýmda sevdim seni ben...
Sevdim iþte neylersin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.