Yaþlandýðýnda (dediði gibi Ronsard’ýn) yazdýðým bu dizeleri anýmsayacaksýn. Memelerin hüzün duyacak çocuklarýný emzirmekten yaþamýnýn, boþluðunun bu son dip sürgünleri.
Öyle uzakta olacaðým ki balmumundan iki elin çýplak kalýntýlarýmla iþleyecekler belleðini. Bazen ilkbaharda kar yaðdýðýný anlayacaksýn ve ilkbahar karýnýn en acýmasýz kar olduðunu.
Öyle uzakta olacaðým ki yaþamýna dolu bir testi gibi boþalttýðým aþk ve acýnýn ellerimde ölmekten baþka yazgýsý olmayacak...
Bitkin! çok geç, gençlik elden gitmiþ olacak, çok geç olacak çünkü çiçekler tek bir koku verir ve çaðýrdýðýnda çok uzakta olacaðým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pablo Neruda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.