GÜZ ÇEÇEKLERİNDEN ÇELENK

Niçin öldün Nazým?
Ne yaparýz þimdi biz
Þarkýlarýndan yoksun?
Nerde buluruz baþka bir pýnar ki
Onda bizi karþýladýðýn gülümseme olsun?
Seninki gibi ateþle su karýþýk
Acýyla sevinç dolu,
Gerçeðe çaðýran bakýþý nerde bulalým?

Kardeþim,
Öyle derin duygular, düþünceler yarattýn ki bende,
Denizden esen acý rüzgar
Kapacak olsa bunlarý
Bulut gibi, yaprak gibi sürüklenir,
Yaþarken seçtiðin
Ve ölümden sonra sana barýnak olan
Oraya, uzak topraða düþerler.

Al sana bir demet Þili kasýmpatýlarýndan,
Al güney denizleri üstündeki ayýn soðuk parlaklýðýný,
Halklarýn savaþýný, kendi dövüþümü
Ve yurdumun kederli davullarýnýn boðuk gürültüsünü
Kardeþim benim, dünyada nasýl yalnýzým sensiz,
Çiçek açmýþ kiraz aðacýnýn altýnýna benzeyen yüzüne hasret,
Benim için ekmek olan, susuzluðumu gideren, kanýma güç
Veren dostluðundan yoksun.

Hapisten çýktýðýnda karþýlaþmýþtýk seninle,
Zorbalýk ve acý kuyusu gibi loþ hapisten,
Zulmün izlerini görmüþtüm ellerinde,
Kinin oklarýný aramýþtým gözlerinde,
Ama parlak bir yüreðin vardý,
Yara ve ýþýk dolu bir yürek.

Ne yapayým ben simdi?
Tasarlanabilir mi dünya
Her yana ektiðin çiçekler olmadan?
Nasýl yaþamalý seni örnek almadan,
Senin halk zekaný, ozanlýk gücünü duymadan?
Böyle olduðun için teþekkürler,
Teþekkürler türkülerinle yaktýðýn ateþ için.




Sosyal Medyada Paylaşın: