Sensizliði yüklendim bu akþam vakti,
aklýmýn en ücra yanlarýna sevgili...
Yaktým sigaramý, çektim ciðerlerimi doldurana dek,
ve týpký ’Sen’ gibi üfledim odamýn duvarlarýna,
dumaný’ný halka ederek...
Kibritimin alevinde yanan sen ol bu gece,
týpký aþk’ýndan beni yaktýðýn gibi yakayým...
Kimbilir.
Bir umuttu belki’de,
bakýþý olmayan gözlerinin tutsaklýðýnda,
sýzým oldun / hâr hâr yanan kandil misali...
Ben yarama tuz yerine sen basarken,
sen kalbimin tam ’SEN’ yerine basýyordun / kanatýyordun,
sensizlik nöbetlerinde aldýðým yâr / yâr-alarýmý...
Ýstanbul’u sende yeniden keþf’ ediyordum...
Uçurum misali gözbebeklerinin tam orta yerinden ,
haliç’e bir gemi indiriyordum Gülhaneden ...
Ve
bir baþka kokuyordu lale,sümbül, menekþe,
’sen’ mi sinmiþtin kokularýna sevgili ?
Söyle sesinde hicran bulduðum,
Sen nerelerdeydin ?
Her köþesinden yakaladým gülüþlerini,
her düþen yaðmur damlasýnda kana kana ýslandým,
eridim, bittim ulan...
Sana borcum olsun,
ucu yanmýþ bir mektubun köþesinde kimsesizliðim,
çocuksu düþlerim / düþüþlerim...
Duvarlara kazýyorum artýk yeminleri’mi,
hece hece,harf harf sen oluyorsun alfabem’den düþen dizelerimde...
Sayfa sayfa seni yazýyorum,
sen bilmesende olur / ben biliyorum...
Gözlerimden gitmiyor o mahur hüzün’lü bakýþýn,
gülüþünü düþlerken gözlerini özlüyorum,
peþi sýra sen’i ...
Yazgýsýný alnýna kara çalmýþ düþler uçurtmalarý kadar yersizim...
Vazgeçemedim göz göze gelmekten,
tutamadým kendimi,
engelleyemedim kalbimi,yüreðimi,
sana karþý bir bakýþýnla baþlayan duygu selim’i ...
Tüm beyazlarýmý sana emaneten býrakýyorum,
yüz’ün gibi ak / tertemiz hislerimide...
Bana böyle bir mutluluk tattýrdýðýn için
ve kolay kolay kimseye demem ama,
seni görünce diyebileceðim þey iyi ki çýktýn karþýma,
Ýyi ki tanýdým seni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.