Afýtab-cemâl’ini gördükten sonra ,
Dil-efgâr olup nur-u cemâl-ine
Sana yolculuðum baþlamýþtý yâr/
Zemân-ý Medide/ dir ’âþk’a susamýþ yüreðim’i,
Çok erken Terk-i Edeb /inle baþbaþa býraktýn...
Dil-dâde olmuþtum,yâr,
Câhîlîyê devr-ime sen düþmüþtün ’DERÛN’ yanlarýma,
sana asla fuhþ-u kelâm etmedim...
Gîrîftâr’ýn dým gözlerinin esâreti altýndayken,
ve þimdi ârz-ý hâcet /lerdeyim ’Aþk’ý meftun-una.!
Meftun-îyêt ’lerime bir son ver yâr.!
Hâlet-î întîzâr durumlarladayým ânlâsânâ...
Hulâsâ-i kelâm / ’Sana âþk-ý mütêêssîr’im...
Sýdk-ý Derun/ olduðuna inanmýþtým -yanýlmýþým yâr...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.