dişlerimi bulanık sularda ağartmadım!

Yüzüm aynada seçilmiyor,
Iþýk loþ ve ihtiyar…
Sigaramý nefeslerken
Parlýyor gözlerim dumanda.
Penceremden uzaklara bakýyorum.
Uzaklar…
Uzaklar bana
Ne kadar uzaklar?
Seni göremiyorum bile,
Sigaram parlýyor uzaklarda,
Seni göremiyorum bile…

Mýsralarla sarýyorum berelerimi,
Attan düþtüm dörtnala koþarken.
Fener alaylarý geçiyordu
Gizli bahçelerden,
Fenerler yanýyordu ýþýl ýþýl,
Ama uzaktan seçemiyordum.
Ruhumun izbeleri yanýktý,
Yangýn baþkalarýnda hasta…
Ben sana yanýktým,
Yanýk bana…
Uzaklar…
Yanýklarým seçilmeyecek kadar
Uzaklar…

Karanlýktan ormanlar besliyordum,
Gökyüzünü göremeyecek kadar
Uzaktý boylarý…
Bir aðaca tünemiþti varlýðýn,
Benden baþka kimse görmüyordu,
Uzaktý herkese bende ki varlýðýn…
Yabani bir hayattý benimkisi
Ve vahþi darbelerle yarmýþtý beni
Vahþeti uzaklýðýnýn…
Dünyaya gelemiyordum doðum sancýlarým
Yetmiyordu,
Iþýk cýlýzdý, ýþýk uzak…
Neye sarýlsam evcilleþemiyordum,
Kanýmý akýtan darbe
Beni uzaklardan yar-mýþtý…

Önüme bakamazdým, kördüm!
Tüm yönlerim tuzaktý…
Kapana sýkýþmýþtý kalbim,
Avcýnýn diþleri üzerimde…
Apansýz bir tuzaktý…
Bastýðým tuz-aktý…
Vaktim dardý…
Ölünesi zamanlar kolladým,
Zaman kayýplara karýþtý,
Göremedim bir daha,
Yanýma uðramadý…

Avdým!
Avcý bana uzaktý…
Yüreðimi kan tutuyordu,
Üstelik dolunaydý…
Yastýðým kan kokuyordu her gece…
Ben þiire kusuyordum…
Aðzýnýn suyu
Aðzýmdan akýyordu…

Uzaktý her þey…
Uzaktý yakýnlýðýn tanýsý,
Teþhisini koyamamýþtý laf ebeleri,
Kutsanmýþ kelimelere dokunamýyordu
Ýri cüsseli devler…
Elimde oyun hamuru,
Leðende yaptýðým heykelin
Sýrtýný keseliyordum,
Canýmý yakýyorsun diye
Baðýrýyordu yalnýzlýk…

Lanet okunmuþtu
Kelimelerimin dilsizliðine,
Gitmiyordu hedefe,
Iskaydý her kurþunun kaderi
Ve virgüller çok yorgundu
Uzun cümleleri sýrtýnda taþýmaktan…
Üstelik kapý gýcýrtýlarý bile sesliydi.
Uzun þiirlerin ýrzýna geçiyordum,
Hýrsýmdan sessiz sayfalarý yumrukluyordum…
Bazý kelimelerim mordu…

Ucu yanýk mektuplar
Birkaç damla gözyaþý üstünde…
Ah ne köhnemiþ üslup…
Ben þiire pisleyip,
Saçýmý kazýyorum içimde…
Ellerim de leþ gibi izmarit kokuyor
Ve diþlerim sarý…
Çok mu umrumda sanki
Görünüþ gevezelerinin
Aðzýnda evirip çevirdiði
Kokuþmuþ iki yüzlülük…
Ýçinden diþlerime imrenen
Kunduzlar biliyorum,
Diþlerini hayallere sarýp uyuyan…

Bu diþleri bulanýk sularda aðartmadým!
Bir güz-el geçti üstlerinden!

Tüm sövgülerim,
Hayatýma ihanet eden kara kaplýda…
Okuma yazma bilmiyorum tanrým!
Cahilliðime baðýþla!

dedi fatmani...

Sosyal Medyada Paylaşın: